Hits: 17875 دسته: مهارت آثار فلزي ايميل پرينتدر تمدن‌هاي قديم در سرزمين فراعنه، بين‌النهرين، ايران، خريد اينترنتي نقره هند و چين توجه بهتر زيورسازي در ميان عام و خاص به تناسب رواج داشته است و گواه اين مطلب زينت‌آلاتي است كه در كاوش‌هاي باستان‌شناسي به‌دست آمده‌است. جاي كمال دقت و بررسي است كه، شكل و نوع استفاده از زيورآلات تقريبا از قديم تاكنون تغييري نكرده است هنوز هم زيورآلات به اشيايي اطلاق مي‌شود، كه براي آويختن به گردن، گوش، بستن بر مچ و بازو و در بانوان در تزيين مو و . . . . به‌كار مي‌رود.به نظر مي‌رسد كه مس اولين فلزي است كه به‌طور خالص و طبيعي و جدا از مواد معدني مورد استفاده بشر قرار گرفته است. در حدود چهار هزار سال ق.م پيش از كشف طلا و نقره؛ اشيا و زيورآلات مسي ساخته شدند كه چكش‌كاري شده بودند. در حدود 2500 تا 1500 سال ق.م با كشف قلع و تركيب آن با مس ماده جديدي با همان خواص مس توليد شد و از اين دوران عصر مفرغ آغاز شد.نمونه اي از تدفينهاي پيش از اسلام-شوش:با توجه به آثار يافت شده در لرستان مي‌توان دريافت كه در اين دوران فلز را داخل ماسه يا سفال ريخته‌گري مي‌نموده اند و سپس چكش‌كاري مي‌كردند. آهن در هزاره سوم ق.م شناخته شده بود ولي به‌علت اينكه چكش‌كاري آن سخت بوده و ديرگداز نيز بوده و به سختي تغيير شكل مي‌داد ، زياد مورد توجه نبود تا اينكه در حدود 1500 تا 550 سال ق.م با كشف تبديل آهن به فولاد جايگاهي در فلزكاري براي خود يافت . از آهن اسلحه، زيورآلات و ديگر ابزارساخته شدند .
طلا و نقره در حدود 2500 ق م كشف شدند كه بعلت نرمي و دوام و فساد ناپذيري و هم اينكه يافتن سنگ طلا بسيار سخت و نادر بود، براي ساخت زيور آلات و ديگر اشيا زينتي استفاده مي شد. حكاكي روي فلز از حدود 800 سال ق. م رايج شده است. اشيايي از اين دوران در « سرخ دم » لرستان يافت شده است . از نمونه آثار يافت شده هزاره اول ق م در ايران مي‌توان به جام مارليك اشاره كرد كه از طلاي ناب مي‌باشد.گيرشمن، در كتاب ايران از آغاز تا اسلام مي‌نويسد: در دوره مادها از معادن طلاي اطراف همدان بهره‌برداري مي‌شده است. ويل دورانت در جلد اول كتاب مشرق زمين گاهواره تمدن از گفتار G.HAUART نقل مي‌كند:در كوره‌هايي كه اين قوم (مادها) براي سكونت خود انتخاب كرده بودند مس، آهن، طلا، نقره، سنگ مرمر و سنگ هاي گران‌بها به‌دست آوردند. از گفتار استرابون، جغرافي‌نويس يوناني نقل شده كه در ايران، طلا، نقره، مس، آهن، سرب و زرنيخ استخراج مي‌شده و بيشتر از ناحيه كرمان به دست مي‌آمده است.در دوره هخامنشي مرصع‌كاري و آب‌كاري رواج يافت و بيشتر روي طلا، نقره و برنز كار مي‌شده است، در زمان هخامنشي براي ساخت فرم و شكل اشيا از دو شيوه ريخته‌گري، قالب‌ريزي و چكش‌كاري استفاده مي‌شده، انواع فلزاتي چون مفرغ، طلا، نقره و آهن در اين دوره از مناطق مختلف براي تخت جمشيد آورده مي‌شد، كه حاكي از استفاده زياد از اشياي فلزي و هنر قلم‌زني با نقوش بسيار زيباي هخامنشي است كه عبارتند از طوق‌گردن، سينه بند، گوشواره و... در دوره سلوكي‌ها، سكه را با دستگاه پرس‌دستي مي‌ساختند، فلزكاري در دوره ساساني پيشرفت زيادي كرد. اشيا آن دوران ريخته‌گري مي‌شده و سپس چكش‌كاري و بعد با چرخ، تراش مي‌خورده‌اند و بعد از آن حكاكي يا قلم‌زني مي‌شده‌اند.
Hits: 17875 دسته: مهارت آثار فلزي ايميل پرينتدر تمدن‌هاي قديم در سرزمين فراعنه، بين‌النهرين، ايران، خريد اينترنتي نقره هند و چين توجه بهتر زيورسازي در ميان عام و خاص به تناسب رواج داشته است و گواه اين مطلب زينت‌آلاتي است كه در كاوش‌هاي باستان‌شناسي به‌دست آمده‌است. جاي كمال دقت و بررسي است كه، شكل و نوع استفاده از زيورآلات تقريبا از قديم تاكنون تغييري نكرده است هنوز هم زيورآلات به اشيايي اطلاق مي‌شود، كه براي آويختن به گردن، گوش، بستن بر مچ و بازو و در بانوان در تزيين مو و . . . . به‌كار مي‌رود.به نظر مي‌رسد كه مس اولين فلزي است كه به‌طور خالص و طبيعي و جدا از مواد معدني مورد استفاده بشر قرار گرفته است. در حدود چهار هزار سال ق.م پيش از كشف طلا و نقره؛ اشيا و زيورآلات مسي ساخته شدند كه چكش‌كاري شده بودند. در حدود 2500 تا 1500 سال ق.م با كشف قلع و تركيب آن با مس ماده جديدي با همان خواص مس توليد شد و از اين دوران عصر مفرغ آغاز شد.نمونه اي از تدفينهاي پيش از اسلام-شوش:با توجه به آثار يافت شده در لرستان مي‌توان دريافت كه در اين دوران فلز را داخل ماسه يا سفال ريخته‌گري مي‌نموده اند و سپس چكش‌كاري مي‌كردند. آهن در هزاره سوم ق.م شناخته شده بود ولي به‌علت اينكه چكش‌كاري آن سخت بوده و ديرگداز نيز بوده و به سختي تغيير شكل مي‌داد ، زياد مورد توجه نبود تا اينكه در حدود 1500 تا 550 سال ق.م با كشف تبديل آهن به فولاد جايگاهي در فلزكاري براي خود يافت . از آهن اسلحه، زيورآلات و ديگر ابزارساخته شدند .
طلا و نقره در حدود 2500 ق م كشف شدند كه بعلت نرمي و دوام و فساد ناپذيري و هم اينكه يافتن سنگ طلا بسيار سخت و نادر بود، براي ساخت زيور آلات و ديگر اشيا زينتي استفاده مي شد. حكاكي روي فلز از حدود 800 سال ق. م رايج شده است. اشيايي از اين دوران در « سرخ دم » لرستان يافت شده است . از نمونه آثار يافت شده هزاره اول ق م در ايران مي‌توان به جام مارليك اشاره كرد كه از طلاي ناب مي‌باشد.گيرشمن، در كتاب ايران از آغاز تا اسلام مي‌نويسد: در دوره مادها از معادن طلاي اطراف همدان بهره‌برداري مي‌شده است. ويل دورانت در جلد اول كتاب مشرق زمين گاهواره تمدن از گفتار G.HAUART نقل مي‌كند:در كوره‌هايي كه اين قوم (مادها) براي سكونت خود انتخاب كرده بودند مس، آهن، طلا، نقره، سنگ مرمر و سنگ هاي گران‌بها به‌دست آوردند. از گفتار استرابون، جغرافي‌نويس يوناني نقل شده كه در ايران، طلا، نقره، مس، آهن، سرب و زرنيخ استخراج مي‌شده و بيشتر از ناحيه كرمان به دست مي‌آمده است.در دوره هخامنشي مرصع‌كاري و آب‌كاري رواج يافت و بيشتر روي طلا، نقره و برنز كار مي‌شده است، در زمان هخامنشي براي ساخت فرم و شكل اشيا از دو شيوه ريخته‌گري، قالب‌ريزي و چكش‌كاري استفاده مي‌شده، انواع فلزاتي چون مفرغ، طلا، نقره و آهن در اين دوره از مناطق مختلف براي تخت جمشيد آورده مي‌شد، كه حاكي از استفاده زياد از اشياي فلزي و هنر قلم‌زني با نقوش بسيار زيباي هخامنشي است كه عبارتند از طوق‌گردن، سينه بند، گوشواره و... در دوره سلوكي‌ها، سكه را با دستگاه پرس‌دستي مي‌ساختند، فلزكاري در دوره ساساني پيشرفت زيادي كرد. اشيا آن دوران ريخته‌گري مي‌شده و سپس چكش‌كاري و بعد با چرخ، تراش مي‌خورده‌اند و بعد از آن حكاكي يا قلم‌زني مي‌شده‌اند.
سمبل و نماد عنكبوت در زيورآلات